‘Een onsje welzijn scheelt soms een kilo zorg’

De zorg staat voor een grote uitdaging. Toenemende personeelstekorten, zorgvragen en verwachte bezuinigingen maken het toekomstbeeld op zijn zachtst gezegd niet rooskleurig. Hoe dan ook zullen we steeds meer een beroep moeten doen op familie, naasten en vrijwilligers.

Brenda en Jolanda, collega’s Welzijn op Seewende, vertellen hoe zij kijken naar de toekomst en wat dit betekent voor hen in hun werk. ‘Toen ik hier kwam werken, had ik het idee dat iedereen op een eilandje werkte. Allemaal verschillende werkgroepen en ieder had zijn eigen visie. Maar deze deelden we eigenlijk niet met elkaar.’ Dat dit nu steeds meer aan het veranderen is, vindt Jolanda positief. De onderlinge samenwerking is nu meer dan ooit van groot belang.

Jolanda en Brenda geven aan dat hun rol steeds meer aan het veranderen is. We worden steeds vaker gevraagd om ook vanuit onze expertise een bijdrage te leveren aan het welzijn van bewoners. En die inbreng wordt gewaardeerd. ‘Een onsje welzijn scheelt soms een kilo zorg.’, zegt Jolanda, en geeft eerlijk toe dat ze ‘die uitspraak’ eerlijk geleend heeft van een van de artsen. ‘Tsja, als iemand bijvoorbeeld pijn heeft, kun je pijnmedicatie geven. Maar soms helpt afleiding ook een heleboel.’

De nadruk komt veel meer te liggen op het welzijn. En daar hebben we familie, naasten, mantelzorgers en elkaar steeds harder bij nodig. Naast de vele mogelijkheden, roept het ook wel vragen op. ‘Wat kunnen we van familieleden verwachten? Wat moeten mantelzorgers weten over andere bewoners dan hun naasten?’, vraagt Brenda zich hardop af. Hoe kun je van alle bewoners weten wat ze wel en niet mogen eten of drinken? We werken niet slechts meer op een eigen afdeling, maar dragen als het ware de hele locatie met elkaar.

Brenda en Jolanda sluiten af met: ‘Laat het maar gebeuren. Misschien gebeuren er dingen waar we niet aan gedacht hebben. Daar leren we van. En laat je ook verrassen door de mooie dingen die kunnen gebeuren.’ Zou dat een manier kunnen zijn waarop we de uitdagingen die voor ons liggen, aan kunnen gaan?